Bunu anlamak için ilk önce bireyin karakter oluşumunu incelemeliyiz. Bilimsel verilere göre ortalama olarak bir insanın karakterinin %70'ini çevre şartları belirlerken, %30'unu ise kalıtımsal özellikler belirliyor. Yani insanın yetiştiği çevrenin insanın karakterinde, psikolojik yapısında büyük bir ağırlığı var. O zaman hemen bundan yola çıkaracak bir örnekleme yapalım. Ve örnek olarak tek yumurta ikizlerini ele alalım. Bunlarının birinin iyi, olanaklı bir çevrede yetiştiğini diğerinin de yoksulluklar, imkansızlıklar içinde yetiştiğini düşünelim. Biri özel üniversitelerde kendisinin kazanmadığı dolayısıyla hak etmediği imkanlarla okurken biri sokaklarda hayatla yüzleşiyor. Birine hayat devamlı kapılar açmaktayken, birini de hayat bir şeyler yapmaya zorluyor. Karamazovlarda var olan o sonsuz iyi ve ya kötü olabilme yetisi belki de sadece onlara has değildir, ne dersiniz? Sorulması gereken soru şudur.Kapitalist sistemin bir kardeşe sunduğu imkanlar, diğerine verdiği hiçlikleri karşılaştırdığınızda bu iki kardeşin davranışlarını eşit yargılayabilir misiniz? Bireyi toplum belirler! Bu çürümüş düzen içinde burjuvazi kendi ve ahlak değerlerini oluşturur, ki bunlar samimiyetten ve içtenlikten bi haberdir ve daha sonra zincirlerinden başka hiçbir şeyi olmayan bir insandan bu "erdemleri" karşılamasını bekler. Sokakta aç olan kardeşlerden yoksul olanı, ağzı da kokuyor(görüyor musunuz bunun için de onu suçlarsınız), iş bulamıyor, eh okuyamamış zamanında, istemediğinden değil istetilmediğinden..Dünya'ya isyan ediyor nasıl etmesin..Sokaktan geçen bir genci görüyor belli ki babası zengin, sistemin çarkları onun için işliyor, elindeki cep telefonunu görüyor, soruyor kendine benden fazla ne emek verdi de hak etti? Ve koşup alıyor elinden telefonu..Tesadüfe bakın ya ikiz kardeşini kahraman bir edayla onun karşısından onu durdurmak için geliyor. Şimdi sahneyi burda durduralım..Bu iki tek yumurta ikizini karşı karşıya getiren nedir kendileri mi, toplum ve çevre mi? Genleri mi, bu sistem mi?Cevabını eminim ki hepimiz açıkça görüyoruz.Çünkü genleri yani karakterini oluşturan ana tabanlardan biri tamamen aynı.Geriye tek bir şey çevre ve toplum kalıyor. Hoşumuza gitsin gitmesin bilinç tecrübemiz büyük bölümüyle topluma bağlı, en baştan beri yani konuşmaya başlayıp dili çözdüğümüz andan beri..Anti-tezi olamaz neden mi çünkü insan toplum olmasaydı, birey için dil de olmayacaktı ve dil olmasaydı insan düşünemezdi yani sadece bir hayvan olurdu.İnsanın üzerinde toplum bu kadar etkili ve belirleyici iken, yukarda verdiğimiz örnek bu kadar aşikar iken hepsinin ötesinde sokaktaki çocuğun, tinercinin sizden,benden farklı olarak suça yönelmesinin sebebi genetik bir sebepten değil toplumun ona sunmadığı şeyler yüzündendir.Tabi genetik özellikleri külliyen bir ret değil bir insan sosyopat olabilir, sadist ama bu daha istisnai ve ikincildir.Şuan toplumu bir çan eğrisine alırsak orta kısımdaki insanların yani çoğunluğun suça yönelmesindeki temel sebep, tinerci, sokak çocuğu sınıf uçurumunun sebebi toplumsal farklılıklardır,yüzde 70lik yüzdedir.
Ama insanın çok karmaşık bir canlı olduğunu da unutmamak gerek.
Aynı koşullarda aynı etkileşimler içinde bulunan bireylerin de farklı davranışlar sergileyebileceğini unutmamak gerek. Toplumsal koşullar belirleyicidir. Oranı nedir bunun bilmiyorum ama; büyük oranda belirleyicidir. Ama toplumsal koşullar aynı, bireyin içinde bulunduğu çerçeve farklılık göstermese de bu durum, aynı davranışların ortaya çıkacağını da göstermemeli diye düşünüyorum.
Çünkü bir de etkiden algılanma biçimi var!
Bu, işin biraz kişisel boyutu sanıyorum.Etkiye, kişinin vereceği tepki farklılık gösterebilir.
Ama temel düşünceye katılıyorum.
Hepimiz biraz suçluyuz bu yüzden!
Kendi ödevim değil aslında,ben ödev yapmam... 
Toplumu oluşturan bireyler zaten kişilerdir sonuçta ikiside aynı kapıya çıkacak. 