Türkiye’de yapılan özelleştirmeler arsa spekülasyonuna yol açmıştır. Beşerî sermaye kaybına sebep olmuştur. Dış bağımlılığı artırmıştır. Döviz kaybına sebep olmuştur. Ekonomik yolsuzluklara (hortumlama, soygun, rant yaratma, kayırma) yol açmıştır. Gelir kaybının önünü açmıştır. Özelleştirme yapılırken görevi ihmal, görevi kötüye kullanma, hukuk ihlali (usulsüzlük, usulsüz işlem, sözleşmeye uyulmaması) suçları işlenmiştir. Satılan tesisin borçları kamunun üzerine yıkılmıştır. Halk kandırılmış, halkın malı sermaye kesimine aktarılmıştır. Özelleştirme haksız rekabete yol açmış, işsizliði artırmış, kamu kaynaklarına zarar vermiş (halkın malını gasp, devlet malını çarçur etme), kamunun borç yükünü artırmıştır. Özelleştirmelerle kamu kaynakları özel sektöre peşkeş çekilmiş, kartel oluşturulmuş, pahalılığa, sermaye stoku kaybına yol açılmıştır. Alıcılar yaptıkları taahhütlere uymamıştır. Tarıma darbe (hayvancılığa darbe) vurulmuş, ulusal güvenlik tehlikeye atılmış, ulusal kaynaklar ya da pazarlar yabancıların eline geçmiştir. Ekonomi üretim kaybına (üretimi durdurma), devlet vergi kaybına, ülke zarara maruz kalmıştır.
şimdi bakalım özelleştirme adı altında nasıl satıldık.
Türkiye’de özelleştirmelerin yüzde 70’i blok satış yoluyla, yüzde 13’ü halka arz yöntemiyle yapılmıştır. Oysa bunun tam tersi olmalı, özelleştirmelerin büyük kısmı halka arz yoluyla yapılmalıydı. Çünkü bu tesisler Türk halkının ödediği vergi gelirleriyle kurulmuş, halkın malı olan tesislerdir. Dolayısıyla geniş halk kitlelerinin ortaklığına açılmaları gerekirdi. Örneğin, İngiltere’de böyle yapılmıştır.
Yabancı girişimci genellikle ihracat eğilimi göstermiyor. Tersine ithalatı artırıyor, büyük alış veriş merkezleri örneğinde olduğu gibi kendi ülkelerinden ithal ettikleri malları yurt içinde satıyorlar. Sonuçta bu şirketlerin ya da yabancı ortaklarının kendi ülkelerine yaptıkları kâr transferleri cari işlemler dengemizi olumsuz etkilemektedir. Nitekim böyle de olmuştur.
Türkiye’de özelleştirme süreci işsizliğe yol açmıştır. ışini kaybedenlerin sayısı 16 binin üzerindedir. Öte yandan özelleştirmeden elde edilen gelirler, özelleştirme mağdurlarına iş yaratmak için kullanılmamıştır. Yatırıma dönüşmesi gereken özelleştirme gelirleri hazine hesapları içerisinde âdeta yok olup gitmiş, israf edilmiştir.
ÖRNEK:
Yapılan özelleştirmelerle halkın malı özel sektöre peşkeş çekilmiştir: Türk Telekom A.Ş.’nin sermayesinin yüzde 55’i 6 milyar 550 milyon dolara satılmıştır. Firmanın toplam değeri 11 milyar 909 milyon dolara ulaşmaktadır. Halbuki nüfusu 33 milyon olan Fas’ın telefon şirketi Maroc Telekom’un değeri 13.5 milyar dolardır. Sadece bu kıyaslama bize Türk Telekom A.Ş.’nin satış değeri hakkında çarpıcı bir örnektir.
Özelleştirme pahalılığa yol açmıştır. Örneğin telefon, elektrik, gaz, su gibi doğal tekellerde ürün fiyatları artmıştır. Dünyada özelleştirme sonrası konuşma ücretlerine fiyat artışı isteyen tek telefon firması Türk Telekom’dur.
Sümerbank’ta özelleşen 21 fabrikanın 18 ‘inde üretim yapılmıyor. SEK’in 31 fabrikası özelleşti, 23’ünde üretim yok. Orüs’ün 20 fabrikası özelleştirildi, 16’sında üretim yok. Et Balık Kurumu’nun 16 kombinası özelleşti, 9’unda üretim yok.
Özelleştirmeler neden -artırmak bir yana- üretimin sıfırlanmasına yol açtı? Çünkü bu işletmeleri alanların çoğu, spekülatif amaçla aldılar, arsalarından spekülatif kazanç sağladılar. Örneğin, Manisa Sümerbank Mensucat Fabrikası, Manisa ortak girişim gurubuna 3.7 milyon dolara satıldı. Alıcılar 4.5 ay sonra 145 dönümlük arazinin 55 dönümünü KİPA TESCO şirketine 13.7 milyon dolara sattılar. Manisa Et ve Tavuk Kombinası, MAY’a satıldı. Firma makineleri söküp taşıdı. Araziyi Kılimasan’a 2.8 milyon dolara sattı.
Cari açığın fonlanması: AKP döneminde dış borçları arttıran, gelecekteki krizlerin kaynağını oluşturacak rekor düzeyde cari açık verilmektedir. Cari açık ise esas itibarıyla, sıcak para olarak nitelendirilen, kâr peşinde olan dış kaynaklarla fonlanmakla beraber, diğer bir finansman kaynağını yabancılara satılan kamu varlıkları bedelleri oluşturmaktadır.
Özelleştirme, yabancı güçlerin ve onların yerli işbirlikçilerinin kamu varlıklarını emme ve ülke üzerinde egemenlik ve baskı kurma aracından başka bir şey değildir.
sonuçta eğer refah düzeyini 32mbit lik internetle ölçeceksen gerçekten bu üzüntü verici..
kimsenin huzuru yerinde değil.dışarı çıkıp esnafa durumunu sorarsan daha net anlarsın..
iktidar yalakaları dışında fakir halkın durumu her geçen gün daha kötüye gidiyor..sen de internet bağlantın hızlandı diye tekrar oy atarsın uyar mı?
ha bir de benden akpnin laiklik karşıtı olduğuna dair kanıt istemiştin..
istersen vural savaşın akp çoktan kapatılmalıydı kitabını okursun istersen de internetten abdurrahman yalçınkayanın iddianamesine bakarsın..
bunlar zaten kapatılması için yeterli kanıtı oluşturuyor..sen kabul etmesen ne değişir ki titus?
