Bir gün köy ahalisi köy kahvesinde bir yandan haberleri izliyor, bir yandan da pişpirik çeviriyorlarmış. İçlerinden biri (Mustafa Abi) televizyonda R.T.Erdoğan’ı görür ve;
” Ulan, Başbakan oldu yüzümüze bakmıyor. Eskiden böylemiydi be! Etrafımda dolanırdı! Hey be, zaman ne çabuk geçiyor…” der.
Kahvedekiler merakla sorarlar:
” Mustafa Abi? Sen nereden tanıyorsun Başbakanı yahu?”
Mustafa Abi istifini bozmadan cevap verir:
” Ulan üniversite yıllarında abilik ettim ona! Az ekmeğimi yemedi!! Gel gör ki şimdi bizi unutmuş baksana! ”
Kahvedeki ahali inanmamış tabii ki. Mustafa Abi’de inandırmak için;
” Gelin ulan! Meclisin önüne gidiyoruz. Çıkışta yakalayacağız R.T.E' yi. O zaman anlarsınız yalan mı, değil mi?”
Hep birlikte T.B.M.M.’nin önüne giderler ve çıkışta Erdoğan' yakalarlar. Erdoğan hemen Mustafa Abi’nin elini öpmeye kalkışır ve;
” Abim, Mustafa Abim; kusura bakma Başbakanlık bir dakika boş bırakılmıyor ki! Kusuruma bakma abi. ”
Mustafa Abi kahve ahalisine şöyle bir bakar ve ahalinin acayip şekilde etkilendiğini görür.
Başka bir gün gene kahvede ahali ile televizon seyreden Mustafa Abi televizyonda A.Gül’i görür;
” Bu da öyle. Cumhurbaşkanı olunca kendisini birşey zannetti. Hayırsız çıktı bu da!!”
” Hadi canım. Erdoğan'ı belki şans eseri tanıyorsun ama buna inanmıyoruz!!”
Mustafa Abi hemen ahaliyi toplar ve Çankaya’ya gider. Mustafa Abi’yi gören Gül hemen Erdoğan gibi Mustafa Abi’nin ellerine sarılır ve öpmeye kalkışır. Mustafa Abi buna izin vermez tabi. Gül ekler;
” Abi Vallahi billahi kusura bakma. Uzun yıllardır göremiyordum seni. Tam da seni ziyarete gelecektim. ” der.
Mustafa Abi tekrar ahaliye dönerek bir bakış atar ki artık ahalinin gözünde peygamber kadar yükselmiştir.
Yine birgün kahvede televizyon izlerken bu sefer televizyona Obama çıkar. Mustafa Abi söze başlar;
” Ulan ne çabuk unuttun o sefalet dolu günleri? Tabi zengin oldun, Amerika’nında başına geçince unuttun bizi.. Hayırsız herif!!”
Ahali bu kadarının da fazla olduğunu söyler ve diğerlerinin belki bir şans eseri olabileceğine ama Obama'yı tanımasının imkansız olduğuna imece usûlü karar verirler.
Mustafa Abi’nin tabii ki kafası atar ve bazı köylüleri alarak Beyaz Saray’a giderler. Kapıdaki görevliye Obama ile görüsmek istediklerini söylerler.. Görevli de sadece bir kişinin girebilecegini söyler. Köylüler düşünürler ve sadece Mustafa Abi’nin Obama'yı tanıdığını söyleyerek Mustafa Abi’nin gitmesini isterler.
Güvenlik Mustafa Abi’yi iyice arayarak içeri sokar. Saatler geçer ama kapıdan kimse çıkmaz. Köylüler sıkılır. Penceredende bakma olanakları olamadığı için oradan geçen uzun boylu birine sorma kararı alırlar.
Şans eseri orada o anda Dwight Howard geçmektedir. İngilizce bilen bir köylü Dwight Howard’a döner;
” Ya Dwight . Senin boyun uzun. Camdan içeri bakıp neler oluyo, kaç kişi var bi baksana…”
Dwight camdan bakar ve cevap verir;
” Vallahi ne olduğunu bilmiyorum. İçeride 6 kişi var. Biri Mustafa Abi, diğerlerini tanımıyorum.”
” Ulan, Başbakan oldu yüzümüze bakmıyor. Eskiden böylemiydi be! Etrafımda dolanırdı! Hey be, zaman ne çabuk geçiyor…” der.
Kahvedekiler merakla sorarlar:
” Mustafa Abi? Sen nereden tanıyorsun Başbakanı yahu?”
Mustafa Abi istifini bozmadan cevap verir:
” Ulan üniversite yıllarında abilik ettim ona! Az ekmeğimi yemedi!! Gel gör ki şimdi bizi unutmuş baksana! ”
Kahvedeki ahali inanmamış tabii ki. Mustafa Abi’de inandırmak için;
” Gelin ulan! Meclisin önüne gidiyoruz. Çıkışta yakalayacağız R.T.E' yi. O zaman anlarsınız yalan mı, değil mi?”
Hep birlikte T.B.M.M.’nin önüne giderler ve çıkışta Erdoğan' yakalarlar. Erdoğan hemen Mustafa Abi’nin elini öpmeye kalkışır ve;
” Abim, Mustafa Abim; kusura bakma Başbakanlık bir dakika boş bırakılmıyor ki! Kusuruma bakma abi. ”
Mustafa Abi kahve ahalisine şöyle bir bakar ve ahalinin acayip şekilde etkilendiğini görür.
Başka bir gün gene kahvede ahali ile televizon seyreden Mustafa Abi televizyonda A.Gül’i görür;
” Bu da öyle. Cumhurbaşkanı olunca kendisini birşey zannetti. Hayırsız çıktı bu da!!”
” Hadi canım. Erdoğan'ı belki şans eseri tanıyorsun ama buna inanmıyoruz!!”
Mustafa Abi hemen ahaliyi toplar ve Çankaya’ya gider. Mustafa Abi’yi gören Gül hemen Erdoğan gibi Mustafa Abi’nin ellerine sarılır ve öpmeye kalkışır. Mustafa Abi buna izin vermez tabi. Gül ekler;
” Abi Vallahi billahi kusura bakma. Uzun yıllardır göremiyordum seni. Tam da seni ziyarete gelecektim. ” der.
Mustafa Abi tekrar ahaliye dönerek bir bakış atar ki artık ahalinin gözünde peygamber kadar yükselmiştir.
Yine birgün kahvede televizyon izlerken bu sefer televizyona Obama çıkar. Mustafa Abi söze başlar;
” Ulan ne çabuk unuttun o sefalet dolu günleri? Tabi zengin oldun, Amerika’nında başına geçince unuttun bizi.. Hayırsız herif!!”
Ahali bu kadarının da fazla olduğunu söyler ve diğerlerinin belki bir şans eseri olabileceğine ama Obama'yı tanımasının imkansız olduğuna imece usûlü karar verirler.
Mustafa Abi’nin tabii ki kafası atar ve bazı köylüleri alarak Beyaz Saray’a giderler. Kapıdaki görevliye Obama ile görüsmek istediklerini söylerler.. Görevli de sadece bir kişinin girebilecegini söyler. Köylüler düşünürler ve sadece Mustafa Abi’nin Obama'yı tanıdığını söyleyerek Mustafa Abi’nin gitmesini isterler.
Güvenlik Mustafa Abi’yi iyice arayarak içeri sokar. Saatler geçer ama kapıdan kimse çıkmaz. Köylüler sıkılır. Penceredende bakma olanakları olamadığı için oradan geçen uzun boylu birine sorma kararı alırlar.
Şans eseri orada o anda Dwight Howard geçmektedir. İngilizce bilen bir köylü Dwight Howard’a döner;
” Ya Dwight . Senin boyun uzun. Camdan içeri bakıp neler oluyo, kaç kişi var bi baksana…”
Dwight camdan bakar ve cevap verir;
” Vallahi ne olduğunu bilmiyorum. İçeride 6 kişi var. Biri Mustafa Abi, diğerlerini tanımıyorum.”
Süperdi.