Gölge oyunlar ile çürüyen zihni tutamaz oldu bedenler
Tanımsız varlıklardan kaçmakla bitti ömürler.
Ciltlere sığmamak değildi hedef alınan ufuklarda
Tohumlar KELEPÇELİ,yeşermez umut çiçekleri tarlalarda..
Sadece Çürümeye terk edilen bedenler değildi saklanan mezarlarda
İçine çeker ölüm ruhu,her adımda yolları kesen girdaplarda.
Ellerden akmaya korkan oldu kan damlaları
Zihinlerde birikip Felç etti adı UMUT olanı...
Bir tutam Mutluluktu belkide yaşaması en zor olan
Gururdu ayaklar altına alınıp Kayıp olan.
Merhamet çiçekleriydi mahrum gönüllerde solan
Dost sıfatını taşıyanlarda En ağır şekilde İHANETE kokan...
Nefret,kalplerde yeşeren beyazı tamamen siyaha çeviren
Kin,yeni doğan bir bebeği boğup bir ölüye benzeten.
Pencerelerden bakıp Aşkı beklemeye dermanı kalmayan gözler
Tanrının cezalandırıp Sıcaklığı unutturduğu Eller.
Gardiyanlar parmaklıklar ardına kilitledi gençlik hissini
Giydirdi zihinlere Yaşlı bir düşün BURUŞMUŞ Cildini...
Geceyi izlemenin aynaya bakmaktan farksız gelmesi
Eskimiş gülüşlerin tekrar dinlenmesiyle oluşan o Sahte sesleri!
Yangınlarda küle dönen günlerin oluşturduğu mevsimler
Kilidini Açıp nefes almayı unutmuş bu KİMSESİZ gözler...
Korku oldu atılan adımlardaki geleceği gören,
AŞK neşe dolu ömrü adeta bir cesede benzeten...
Saygılarımla...
Ayhan Çapkın
Ps:Kendime ait bir şiirdin.geldiği yerde bunun gibi onlarcası Mevcut...Yaşamdan tat almadığım Mevcut olanlara yenilerini eklemeyi seven biriym..
Tanımsız varlıklardan kaçmakla bitti ömürler.
Ciltlere sığmamak değildi hedef alınan ufuklarda
Tohumlar KELEPÇELİ,yeşermez umut çiçekleri tarlalarda..
Sadece Çürümeye terk edilen bedenler değildi saklanan mezarlarda
İçine çeker ölüm ruhu,her adımda yolları kesen girdaplarda.
Ellerden akmaya korkan oldu kan damlaları
Zihinlerde birikip Felç etti adı UMUT olanı...
Bir tutam Mutluluktu belkide yaşaması en zor olan
Gururdu ayaklar altına alınıp Kayıp olan.
Merhamet çiçekleriydi mahrum gönüllerde solan
Dost sıfatını taşıyanlarda En ağır şekilde İHANETE kokan...
Nefret,kalplerde yeşeren beyazı tamamen siyaha çeviren
Kin,yeni doğan bir bebeği boğup bir ölüye benzeten.
Pencerelerden bakıp Aşkı beklemeye dermanı kalmayan gözler
Tanrının cezalandırıp Sıcaklığı unutturduğu Eller.
Gardiyanlar parmaklıklar ardına kilitledi gençlik hissini
Giydirdi zihinlere Yaşlı bir düşün BURUŞMUŞ Cildini...
Geceyi izlemenin aynaya bakmaktan farksız gelmesi
Eskimiş gülüşlerin tekrar dinlenmesiyle oluşan o Sahte sesleri!
Yangınlarda küle dönen günlerin oluşturduğu mevsimler
Kilidini Açıp nefes almayı unutmuş bu KİMSESİZ gözler...
Korku oldu atılan adımlardaki geleceği gören,
AŞK neşe dolu ömrü adeta bir cesede benzeten...
Saygılarımla...
Ayhan Çapkın
Ps:Kendime ait bir şiirdin.geldiği yerde bunun gibi onlarcası Mevcut...Yaşamdan tat almadığım Mevcut olanlara yenilerini eklemeyi seven biriym..
