Ben, geçtiğimiz ramazan bayramında akrabalarım la bayramlaşmaya giderken araba çarpmıştı. Hastanede açtım gözlerimi. Sonra doktor geldi.
"Vücudun bir yerine birşey yok fakat sol diz bitmiş." dedi. Sonra İzmit'teki bir ortapedi doktoruna gittik. O da "ameliyatı deniyelim ama baya geç kalınmış" dedi. Nyese gel zaman git zaman ameliyat olduk. Sobnra beni ameliyattan çıkarıp odaya getirdiler. Gözlerim kapalıydı ama baygın değildim, ayılmıştım. Ama herkes beni baygın biliyordu. İçimden "Şu odadan akrabalar çıksa da açsam gözlerimi" diye geçiriyordum. Akarabalar gittiler, ameliyatı yapan doktor geldi. Gözlerim kapalıydı hala. Konuşmaya başladılar: "Arabayı kullanan kişiden şikayetçi oldunuz mu?" Babaö cevapladı:"hayır hiç uğraşamam ne halleri varsa görsünler." Sonra doktor tekrar konuşmaya başladı:"Ben olsam şikayetçi olurdum. Ne de olsa onlar çocuğunuzun bir bacağını aldı sizden, bu çocuğun bacağı bir daha eskisi gibi olmaz." dedi. Hayatta o cümleyi zaman ki kadar hiiiç üzülmemiştim.
Ama Allah'a şükür şimdi top koşturuyoz