yürümek zorunda kalmaktan sonra en fazla gerginlik yaratan hadisedir.
zordur bir zamanlar sevdiginiz kisinin blume tuvalet kagidi aldigini
görmek, çok zordur onun le cola içtigine sahit olmak, çok zordur...
"hayatin nereye dogru yol aldigini kestiremiyoruz. aslinda insan gözü
kapali yasiyor bence. nereye gittigini bilmeden öylece savruluyor. bazen
açiyor gözünü, bir bakiyor asik olmus. sonra yine kapiyor açtiginda bakiyor
terkedilmis veya terketmis. sonra yine kapiyor, açtiginda görüyor ki
yaslanmis. suursuzca geçiyor yillar. kirisan bir yüz. ben miyim diye
bakiyorsun aynaya. evet evet benim galiba".
romanim aslinda harika gidiyordu. bas karakterim filip bu düsünceleri
aslinda kendi kendine söylüyor gibi gözükse de topluma çok saf bir sekilde
yasiyorsunuz mesaji veriyordu. mükemmel metaforlarla okuyucuyu kendinden
geçirtecektim. daha ilk günden romani yarilamistim, hizli yaziyordum.
aslinda bu gazla bitirirdim aksam ezanina kadar ama bir de baktim ki bana
güç veren iki dostum da bitmis. patito ve le porta.
patito yerken kendimi muazzam bir hayal havuzunda buluyorum nedense. bana
güç veriyor ve kuruyan bogazimi nemlendirmek için içtigim le porta
sayesinde de daha bir cosuyorum. ama iste filipin de dedigi gibi hayat hiç
de istedigimiz gibi gitmiyor.
son patitoyu da attim agzima ve bim e dogru yola çiktim. zaten iki adim
ötesi bim. annemin terliklerini giyip çikayim lan dedim, kim iki saat simdi
bagcik baglayacak. ama olgun bir erkek insanda egreti duran seylerin
basinda anne terligi geliyormus canlar ben bunu anladim.
bim her zamanki gibi sakindi. klima çalisiyor ama sogutmuyordu. nasil bir
klima lan bu diyerek incelemeye basladim. ama görevli beni balici sandi,
çünkü ayaklarimda da acayip terlikler altimda çamasir suyu siçrayip da
rengi atmis bir pijamayla pek de güzel bir gaspçi havasi veriyordum.
"abi bu klima üflemiyor galiba" dedim. ama cevap vermedi, isine döndü. ben
de dogruca patitolarin oldugu yere gittim. aman allahim bu ne güzellik.
bissürü patito yan yana. gel de alma. hemen iki paket aldim. zaten sudan
ucuz. bir de le porta almak lazimdi. gittim onu da aldim.
tam arkami dönüp gidecekken tanidik bir ses duydum. pek bir tanidik. sanki
bir zamanlar kulagima "askim" diye yankilanan bir ses simdi "süt de alalim.
dost süt olsun" diyordu. bir zamanlar kulagima "seni seviyorum" diye
yankilanan bir ses simdi "yok muratbey kasar alalim o daha ucuz" diyordu.
yavasça arkami döndüm. patitolar ve le porta elimden yere düstü. evet, eski
sevgilimdi bu.
bir zamanlar sevdigim kadindi. bir zamanlar elele tutusarak mal gibi
gezdigimiz kadin. simdi nisanlisiyla bim e gelmis alisveris yapiyordu. bir
zamanlar asik oldugum kadindi bu. ve alisveris arabasinda le cola, blume,
dost süt, dost peynir, muratbey kasarlari gibi birsürü ürün vardi. evet bir
zamanlar ugruna canimi verebilecegim kadindi bu.
ben saskinliktan elimdekileri yere düsürünce bunlar birden irkildi ve hemen
arkasini döndü. ben, beni görmesinler diye hizlica asagiya egildim ama
lanet olasi bim de raf diye bir sey yok ki. tansas olsa arkadaki adam seni
göremez ama raf yerine kolilerde ürün sergileyen bim sayesinde
saklanamadim.
peki size sorarim. siz arkanizi döndügünüzde, devekusu gibi saklandigini
sanan ama ayaginda ufak numara anne terlikleriyle siçar gibi çömelmis ve
kiç çatali gözüken bir adam görseniz ne yaparsaniz? iste onlar da öyle
yaptilar. bastilar kahkahayi. yavas ve gurur yikilmisça ayaga kalktim. le
portam mahzunca yerden bana bakiyordu. ben gibi yikilmis, öylece yatiyordu.
gözlerine baktim. le portanin degil lan, eski sevgilimin. bana bakti,
mahzun bir bakis görmek isterdim ama alay ediyordu resmen. ayaklarima
bakiyordu. anne terligi giymis, parmaklari ucundan çikmis bir ayak. buydum
iste. sen bu adamla bir zamanlar çikmistin. simdiki sevgilin çok iyi
giyinmis ama bir bak bakayim ona. bim de bu siklik? sence de biraz
samimiyetsiz degil mi? ben en azindan yakisiyorum buraya. içimden geldigi
gibiyim.
böyle düsündüm ama sonra hassiktir dedim. adam kapmis kizi, ben de lavuk
gibi pijamayla terlikle geziyorum. kim naapsin lan beni. "nasilsin
görüsmeyeli?" dedim. "iyiyim" dedi. "ne güzel" dedim. "hihi" dedi. gittikçe
gerginlesiyordu ortam. yeni sevgilisi killandi mi acaba diye baktim ama
"nasil olsa bu lavuktan bir zarar gelmez" düsüncesi hasil oldugundan zerre
sikinde degildim herifin. adam en ucuz kangal sucugu seçmekle mesguldu.
"niye böyle olduk biz?" der gibi baktim. "ne diyorsun?" der gibi bakti
bana. "niye böyle olduk diyorum?" der gibi tekrar baktim. "ne diyorsun
anlamiyorum" der gibi tekrar bakti bana. "neyse siktir et" der gibi baktim.
siktir etti alisverise devam etti. bir güle güle demeden.
gözyaslarimi saklayarak iki poset patitoyu ve le portami yerden aldim ve
kasaya gittim. bir de blume peçete aldim yüzlük paket, gözyaslarimi silmek
için. kasadaki görevli yine baliciymisim gibi bakti bana, "paran var mi"
der gibi bakti bana, bana bakmasin artik kimse. al lan parani der gibi
uzattim, para üstü beklemeden çiktim ama sonra hemen geri dönüp
sahsiyetsizce aldim paranin üstünü. tam çikacakken fis almayi unuttugum
aklima geldi. dönüp onu da aldim. mina koyim, bir romantizm de yasayamadik be.
eve giderken serkan geldi yavasça yanima. tek dostum, yoldasim, üzgün
oldugumu anlayabilen tek insan.
"abi bir sey diycem. pijamanin kiçinda delik var, kiçin gözüküyor, baya bir
büyük"
o günden beri evdeyim. bim e de kapiciyi yolluyorum.
zordur bir zamanlar sevdiginiz kisinin blume tuvalet kagidi aldigini
görmek, çok zordur onun le cola içtigine sahit olmak, çok zordur...
"hayatin nereye dogru yol aldigini kestiremiyoruz. aslinda insan gözü
kapali yasiyor bence. nereye gittigini bilmeden öylece savruluyor. bazen
açiyor gözünü, bir bakiyor asik olmus. sonra yine kapiyor açtiginda bakiyor
terkedilmis veya terketmis. sonra yine kapiyor, açtiginda görüyor ki
yaslanmis. suursuzca geçiyor yillar. kirisan bir yüz. ben miyim diye
bakiyorsun aynaya. evet evet benim galiba".
romanim aslinda harika gidiyordu. bas karakterim filip bu düsünceleri
aslinda kendi kendine söylüyor gibi gözükse de topluma çok saf bir sekilde
yasiyorsunuz mesaji veriyordu. mükemmel metaforlarla okuyucuyu kendinden
geçirtecektim. daha ilk günden romani yarilamistim, hizli yaziyordum.
aslinda bu gazla bitirirdim aksam ezanina kadar ama bir de baktim ki bana
güç veren iki dostum da bitmis. patito ve le porta.
patito yerken kendimi muazzam bir hayal havuzunda buluyorum nedense. bana
güç veriyor ve kuruyan bogazimi nemlendirmek için içtigim le porta
sayesinde de daha bir cosuyorum. ama iste filipin de dedigi gibi hayat hiç
de istedigimiz gibi gitmiyor.
son patitoyu da attim agzima ve bim e dogru yola çiktim. zaten iki adim
ötesi bim. annemin terliklerini giyip çikayim lan dedim, kim iki saat simdi
bagcik baglayacak. ama olgun bir erkek insanda egreti duran seylerin
basinda anne terligi geliyormus canlar ben bunu anladim.
bim her zamanki gibi sakindi. klima çalisiyor ama sogutmuyordu. nasil bir
klima lan bu diyerek incelemeye basladim. ama görevli beni balici sandi,
çünkü ayaklarimda da acayip terlikler altimda çamasir suyu siçrayip da
rengi atmis bir pijamayla pek de güzel bir gaspçi havasi veriyordum.
"abi bu klima üflemiyor galiba" dedim. ama cevap vermedi, isine döndü. ben
de dogruca patitolarin oldugu yere gittim. aman allahim bu ne güzellik.
bissürü patito yan yana. gel de alma. hemen iki paket aldim. zaten sudan
ucuz. bir de le porta almak lazimdi. gittim onu da aldim.
tam arkami dönüp gidecekken tanidik bir ses duydum. pek bir tanidik. sanki
bir zamanlar kulagima "askim" diye yankilanan bir ses simdi "süt de alalim.
dost süt olsun" diyordu. bir zamanlar kulagima "seni seviyorum" diye
yankilanan bir ses simdi "yok muratbey kasar alalim o daha ucuz" diyordu.
yavasça arkami döndüm. patitolar ve le porta elimden yere düstü. evet, eski
sevgilimdi bu.
bir zamanlar sevdigim kadindi. bir zamanlar elele tutusarak mal gibi
gezdigimiz kadin. simdi nisanlisiyla bim e gelmis alisveris yapiyordu. bir
zamanlar asik oldugum kadindi bu. ve alisveris arabasinda le cola, blume,
dost süt, dost peynir, muratbey kasarlari gibi birsürü ürün vardi. evet bir
zamanlar ugruna canimi verebilecegim kadindi bu.
ben saskinliktan elimdekileri yere düsürünce bunlar birden irkildi ve hemen
arkasini döndü. ben, beni görmesinler diye hizlica asagiya egildim ama
lanet olasi bim de raf diye bir sey yok ki. tansas olsa arkadaki adam seni
göremez ama raf yerine kolilerde ürün sergileyen bim sayesinde
saklanamadim.
peki size sorarim. siz arkanizi döndügünüzde, devekusu gibi saklandigini
sanan ama ayaginda ufak numara anne terlikleriyle siçar gibi çömelmis ve
kiç çatali gözüken bir adam görseniz ne yaparsaniz? iste onlar da öyle
yaptilar. bastilar kahkahayi. yavas ve gurur yikilmisça ayaga kalktim. le
portam mahzunca yerden bana bakiyordu. ben gibi yikilmis, öylece yatiyordu.
gözlerine baktim. le portanin degil lan, eski sevgilimin. bana bakti,
mahzun bir bakis görmek isterdim ama alay ediyordu resmen. ayaklarima
bakiyordu. anne terligi giymis, parmaklari ucundan çikmis bir ayak. buydum
iste. sen bu adamla bir zamanlar çikmistin. simdiki sevgilin çok iyi
giyinmis ama bir bak bakayim ona. bim de bu siklik? sence de biraz
samimiyetsiz degil mi? ben en azindan yakisiyorum buraya. içimden geldigi
gibiyim.
böyle düsündüm ama sonra hassiktir dedim. adam kapmis kizi, ben de lavuk
gibi pijamayla terlikle geziyorum. kim naapsin lan beni. "nasilsin
görüsmeyeli?" dedim. "iyiyim" dedi. "ne güzel" dedim. "hihi" dedi. gittikçe
gerginlesiyordu ortam. yeni sevgilisi killandi mi acaba diye baktim ama
"nasil olsa bu lavuktan bir zarar gelmez" düsüncesi hasil oldugundan zerre
sikinde degildim herifin. adam en ucuz kangal sucugu seçmekle mesguldu.
"niye böyle olduk biz?" der gibi baktim. "ne diyorsun?" der gibi bakti
bana. "niye böyle olduk diyorum?" der gibi tekrar baktim. "ne diyorsun
anlamiyorum" der gibi tekrar bakti bana. "neyse siktir et" der gibi baktim.
siktir etti alisverise devam etti. bir güle güle demeden.
gözyaslarimi saklayarak iki poset patitoyu ve le portami yerden aldim ve
kasaya gittim. bir de blume peçete aldim yüzlük paket, gözyaslarimi silmek
için. kasadaki görevli yine baliciymisim gibi bakti bana, "paran var mi"
der gibi bakti bana, bana bakmasin artik kimse. al lan parani der gibi
uzattim, para üstü beklemeden çiktim ama sonra hemen geri dönüp
sahsiyetsizce aldim paranin üstünü. tam çikacakken fis almayi unuttugum
aklima geldi. dönüp onu da aldim. mina koyim, bir romantizm de yasayamadik be.
eve giderken serkan geldi yavasça yanima. tek dostum, yoldasim, üzgün
oldugumu anlayabilen tek insan.
"abi bir sey diycem. pijamanin kiçinda delik var, kiçin gözüküyor, baya bir
büyük"
o günden beri evdeyim. bim e de kapiciyi yolluyorum.
güsel...
banada çok oldu hoşlandığım kız beni elinde çöp öbür elinde ekmek param pijamalı extrabeer
