Sevgili Extraloob üyeleri. eminim ki çoğunuz facebook kullanıyorsunuzdur.Sizden ricam benim kurmuş olduğum bu gruba katılırsanız çok minnettar kalırım.
''Asker çocuğu olmak; Memleketinin olmaması demektir.
(Nüfus cüzdanında yazar, kütük orda demekle yetinirsiniz)
Doğum yerinizin sizin için hiçbir şey ifade etmemesidir.
(Tesadüfen o şehirden geçersiniz anneniz size "Bak oğlum sen
şu hastanede doğdun" der)
Ailenizdeki tüm bireylerin doğum yerinin farklı olması demektir.
Ailedeki herkesin asker gibi yaşaması demektir.
(Zira sizin yapacağınız bir hata "X şunu yapmış" şeklinde değil
"Y Albayın oğlu şunu yapmış" şeklinde konuşulacaktır)
Her gittiğiniz şehirde bir önceki şehirle anılmanızdır. (İstanbul'dayken
Marmarisli'li
çocuk, Marmaris'deyken Ankara'li çocuk v.b.)
Okul değiştirme rekorları kırmak demektir. (Üniversiteye giden 12 yıllık
eğitim sürecinde
8 ayrı okulda okumak gibi)
Tayin olunan şehirde yeni dostluklar,aşklar kazanıp sonra onları
kayıtsız şartsız terk etmek ve
gittiğiniz yerde bunları sıfırdan yapabilmek için yırtınmak demektir.
(ki
muhtemelen bunu başarıp "oh ne güzel ortamımı kurdum" dediğinizde, yeniBR>bir tayin emri babanızın eline ulaşmıştır)
Okulun ilk günlerinden nefret etmek demektir. (Herkes birbirini
tanımaktadır sizse benim gibi
yeni bir var mı diye bakınıp ilk irtibatı onla kurmaya çabalarsınız.
Muhtemelen isminiz sınıf listesine yazılmamıştır. En alta kalemle
eklersiniz. Numaranızı da bilmiyorsunuzdur. İlk bir hafta böyle misafir
sanatçı gibi okula gidip gelirsiniz...)
Babanız emekli olana kadar evinizin size ait olmaması, oturacağınız evi
seçememeniz, poster
yapıştırırken bile "Demirbaşa zarar vermeyelim" kaygısı taşımak
demektir.
Vatan sevgisini kitaplardan okuyarak değil, bizzat yaşayarak
öğrenmektir.
Tüm bunlaa rağmen dışarıdan bakan gözler
Sizin kamplarda nasıl eğlendiğinizi
Ordu evlerinde nasıl ucuza kola içtiğinizi
Lojmanların devlete yük olduğunu
Askeri araçlardan bedava istifade ettiğinizi
Babanız maaşının ne kadar yüksek olduğunu
Askerlik zamanımız geldiğinde babamızın bize torpil yapacağını
konuşurlar...
Binlerce kez açıklamış olmanıza rağmen...
Her şeye rağmen bizim tek yaşadığımız babamızın mesleğiyle gurur duymak
ve mesai aracı
lojmana girdiğinde, tek tip elbiseli insanlar arasından babamızı
bulmakti
Bu duyguları anlayan ve paylaşan tüm asker çocuklarına sevgiler...
_______________________________________________
Başka bir değişle Asker Çocuğu olmak:
terbiyeli maymuna dönmektir.oturulan lojmanlarda da, gidilen orduevi, kamp gibi mekanlarda da tüm kuralları kanıksamak ve harfi harfine uymaktır.sivil ortamlarda kurallara uymayan insanları anlayamamaktır.baba için yalnız garnizon içinde değil, evde de da emir emirdir, tartışmanın alemi yoktur.
olumlu yönü ise gelir düzeyine göre daha üst standartta bir yaşam imkanıdır.daha site kavramının olmadığı dönemlerde bile mütevazi de olsa her türlü sosyal tesisi, kuaförü, kuru temizlemecisi, sineması,çocuk parkı vs ile site yaşamı sürdürülebilmiştir, yine mütevazi olmakla birlikte tatil köyü benzeri kamplarda tatil yapılabilir.orada da herşey emir, kural doludur ama olsun, başka alternatif yoktur.atilla atalay bir öyküsünde ailesinin "çocukların kampta öğle uykusuna yatmasının kamp komutanının emri olduğu" yalanıyla kendisini öğle uykusuna yatırdığını anlatır.asker çocuğu buna inanır, inanmasa da uymak zorunda hisseder.
lojman-şehir ulaşımını sağlayan askeri servis kaçırılırsa başka alternatif olmaması da küçük yaştan itibaren dakiklik özelliği kazandırır.''
Grubumun linki
http://www.facebook.com/group.php?gid=100427883303
Not: eğer katılırsanız bir kaç tıkla tüm arkadaş listenizi davet ederseniz daha makbule olur .
TEŞEKKÜRLER
''Asker çocuğu olmak; Memleketinin olmaması demektir.
(Nüfus cüzdanında yazar, kütük orda demekle yetinirsiniz)
Doğum yerinizin sizin için hiçbir şey ifade etmemesidir.
(Tesadüfen o şehirden geçersiniz anneniz size "Bak oğlum sen
şu hastanede doğdun" der)
Ailenizdeki tüm bireylerin doğum yerinin farklı olması demektir.
Ailedeki herkesin asker gibi yaşaması demektir.
(Zira sizin yapacağınız bir hata "X şunu yapmış" şeklinde değil
"Y Albayın oğlu şunu yapmış" şeklinde konuşulacaktır)
Her gittiğiniz şehirde bir önceki şehirle anılmanızdır. (İstanbul'dayken
Marmarisli'li
çocuk, Marmaris'deyken Ankara'li çocuk v.b.)
Okul değiştirme rekorları kırmak demektir. (Üniversiteye giden 12 yıllık
eğitim sürecinde
8 ayrı okulda okumak gibi)
Tayin olunan şehirde yeni dostluklar,aşklar kazanıp sonra onları
kayıtsız şartsız terk etmek ve
gittiğiniz yerde bunları sıfırdan yapabilmek için yırtınmak demektir.
(ki
muhtemelen bunu başarıp "oh ne güzel ortamımı kurdum" dediğinizde, yeniBR>bir tayin emri babanızın eline ulaşmıştır)
Okulun ilk günlerinden nefret etmek demektir. (Herkes birbirini
tanımaktadır sizse benim gibi
yeni bir var mı diye bakınıp ilk irtibatı onla kurmaya çabalarsınız.
Muhtemelen isminiz sınıf listesine yazılmamıştır. En alta kalemle
eklersiniz. Numaranızı da bilmiyorsunuzdur. İlk bir hafta böyle misafir
sanatçı gibi okula gidip gelirsiniz...)
Babanız emekli olana kadar evinizin size ait olmaması, oturacağınız evi
seçememeniz, poster
yapıştırırken bile "Demirbaşa zarar vermeyelim" kaygısı taşımak
demektir.
Vatan sevgisini kitaplardan okuyarak değil, bizzat yaşayarak
öğrenmektir.
Tüm bunlaa rağmen dışarıdan bakan gözler
Sizin kamplarda nasıl eğlendiğinizi
Ordu evlerinde nasıl ucuza kola içtiğinizi
Lojmanların devlete yük olduğunu
Askeri araçlardan bedava istifade ettiğinizi
Babanız maaşının ne kadar yüksek olduğunu
Askerlik zamanımız geldiğinde babamızın bize torpil yapacağını
konuşurlar...
Binlerce kez açıklamış olmanıza rağmen...
Her şeye rağmen bizim tek yaşadığımız babamızın mesleğiyle gurur duymak
ve mesai aracı
lojmana girdiğinde, tek tip elbiseli insanlar arasından babamızı
bulmakti
Bu duyguları anlayan ve paylaşan tüm asker çocuklarına sevgiler...
_______________________________________________
Başka bir değişle Asker Çocuğu olmak:
terbiyeli maymuna dönmektir.oturulan lojmanlarda da, gidilen orduevi, kamp gibi mekanlarda da tüm kuralları kanıksamak ve harfi harfine uymaktır.sivil ortamlarda kurallara uymayan insanları anlayamamaktır.baba için yalnız garnizon içinde değil, evde de da emir emirdir, tartışmanın alemi yoktur.
olumlu yönü ise gelir düzeyine göre daha üst standartta bir yaşam imkanıdır.daha site kavramının olmadığı dönemlerde bile mütevazi de olsa her türlü sosyal tesisi, kuaförü, kuru temizlemecisi, sineması,çocuk parkı vs ile site yaşamı sürdürülebilmiştir, yine mütevazi olmakla birlikte tatil köyü benzeri kamplarda tatil yapılabilir.orada da herşey emir, kural doludur ama olsun, başka alternatif yoktur.atilla atalay bir öyküsünde ailesinin "çocukların kampta öğle uykusuna yatmasının kamp komutanının emri olduğu" yalanıyla kendisini öğle uykusuna yatırdığını anlatır.asker çocuğu buna inanır, inanmasa da uymak zorunda hisseder.
lojman-şehir ulaşımını sağlayan askeri servis kaçırılırsa başka alternatif olmaması da küçük yaştan itibaren dakiklik özelliği kazandırır.''
Grubumun linki
http://www.facebook.com/group.php?gid=100427883303Not: eğer katılırsanız bir kaç tıkla tüm arkadaş listenizi davet ederseniz daha makbule olur .
TEŞEKKÜRLER
avrupa yaradı xD
