Açıkcası bu maçla ilgili çok şey yazmak doğru değil. Düşünebiliyor musunuz, ısınmaya çıkarken Dünya Kupası’na gidemediğinizi öğreniyorsunuz.
Doğal olarak bütün konsantrasyon yerle bir oluyor. Böyle bir moral çöküntü içinde pek fazla bir şey bekleyemiyorsunuz.
Bu şartlarda belli ki çok kontrollü geçecek bir oyun beklemiyordu bizi. Nitekim öyle de oldu. Belçika takımı savunma yapıp, çabuk çıkıp, süratli oyuncularla savunmamızın arkasına sarkarak pozisyon bulmak istiyordu. Oyun 0-0 giderken de 1-0 olduktan sonra da bu planları hep tuttu. Yakaladıkları pozisyonlardan sadece ikisini değerlendirdiler. Diğerlerini Volkan çıkardı.
Savunmanın göbeğinde Önder ile Servet ikilisi uyumlu değildi. Sürekli ileriye çıkan Gökhan Gönül ile Hakan Balta’nın açıklarını kapayamadılar. Bunun sebebi de çok yan yana oynamalarıydı. Orta sahada top yapabilen oyuncularımız vardı ama öne oynarken çok pas hatası yaptılar. Rakip ceza sahası yayının önünde kalabalıklaştığımızda Ceyhun da kenarlara gelmeyip o bölgeye girince hücumlarımızın karşılığını alamadık.
İkinci yarıda da benzer bir tablo oluştu. Teknik Direktör Fatih Terim Semih’i sokup çift forvete döndü. Ancak bu da bize bir şey kazandırmadı. Ardından Yusuf sol çizgiye, Kazım sağa alındı. Bayağı ofansif bir kadroya dönüştük. Böylece kenarları da kullanmak istedik. Fakat final pasları yine yerini bulmayınca amacımıza ulaşmadık. Son dakikalarda risk alınca da Belçika savunma arkasına yapılan koşularla ciddi tehlikeler yarattı. Ve sonunda ikinci golü attı. Maçta bende iz bırakan tek oyuncumuz kaleci Volkan’dı. Yüksek konsantrasyonla oynadı. Bir kurtardı, iki kurtardı, üç kurtardı, sonunda bir şey yapamadı.
Belçika da yapılanmaya gitmiş. Özellikle stoperleri Avrupa’nın önemli kulüplerinde oynuyor. Ve görev aldıkları bölgeyi çok iyi daraltıyorlar. Ayrıca forvetleri de çok süratli.
Dünya Kupası defterini kapadık. Bundan sonra yapacağımız tek şey Ermenistan maçı ile birlikte gelecek yılların takımını yavaş yavaş oluşturmak. Uluslararası deneyim kazanmaları için yeni isimleri oynatmalıyız.
Bu şartlarda belli ki çok kontrollü geçecek bir oyun beklemiyordu bizi. Nitekim öyle de oldu. Belçika takımı savunma yapıp, çabuk çıkıp, süratli oyuncularla savunmamızın arkasına sarkarak pozisyon bulmak istiyordu. Oyun 0-0 giderken de 1-0 olduktan sonra da bu planları hep tuttu. Yakaladıkları pozisyonlardan sadece ikisini değerlendirdiler. Diğerlerini Volkan çıkardı.
Savunmanın göbeğinde Önder ile Servet ikilisi uyumlu değildi. Sürekli ileriye çıkan Gökhan Gönül ile Hakan Balta’nın açıklarını kapayamadılar. Bunun sebebi de çok yan yana oynamalarıydı. Orta sahada top yapabilen oyuncularımız vardı ama öne oynarken çok pas hatası yaptılar. Rakip ceza sahası yayının önünde kalabalıklaştığımızda Ceyhun da kenarlara gelmeyip o bölgeye girince hücumlarımızın karşılığını alamadık.
İkinci yarıda da benzer bir tablo oluştu. Teknik Direktör Fatih Terim Semih’i sokup çift forvete döndü. Ancak bu da bize bir şey kazandırmadı. Ardından Yusuf sol çizgiye, Kazım sağa alındı. Bayağı ofansif bir kadroya dönüştük. Böylece kenarları da kullanmak istedik. Fakat final pasları yine yerini bulmayınca amacımıza ulaşmadık. Son dakikalarda risk alınca da Belçika savunma arkasına yapılan koşularla ciddi tehlikeler yarattı. Ve sonunda ikinci golü attı. Maçta bende iz bırakan tek oyuncumuz kaleci Volkan’dı. Yüksek konsantrasyonla oynadı. Bir kurtardı, iki kurtardı, üç kurtardı, sonunda bir şey yapamadı.
Belçika da yapılanmaya gitmiş. Özellikle stoperleri Avrupa’nın önemli kulüplerinde oynuyor. Ve görev aldıkları bölgeyi çok iyi daraltıyorlar. Ayrıca forvetleri de çok süratli.
Dünya Kupası defterini kapadık. Bundan sonra yapacağımız tek şey Ermenistan maçı ile birlikte gelecek yılların takımını yavaş yavaş oluşturmak. Uluslararası deneyim kazanmaları için yeni isimleri oynatmalıyız.
RIDVAN DİLMEN / MİLLİYET
