Arctica demiş ki:
ProAnqeLLs demiş ki:
angela demiş ki:
bende adam evde yanımda bir sürü kişi var ne oldu durduk yere niye aglıyosun derler diye tutuyorum ama o kişinin yerine koydum.Ve öyle bişi olsa bir daha aşık olamam birine.
Bir daha aşık olmak mı ? Ben yaşayamam bile böyle bir şey olsa.Sürekli kendimi suçlarım ve çok vakit almaz ölümüm...
Hayatımda en değer verdiğim 2 insanı kaybettim. Biri hayatımdaki ilk kız arkadaşımdı. Duşta zehirlenerek öldü ama küçüktüm pek basmıyordu aklım atlattım.
Diğeri ise henüz yarım yıl önceydi... Ve biliyormusun sebebi de bendim. Mısır'lıydı. Aramız çok çok iyiydi. Birbirimize çok uyuyorduk herşeyimizi anlıyorduk. Ahoud Ahel... O zamanlar hayatımdı.
Bir gün onu görmek istedim tekrar ama kamerası bozuktu. Tek tek arkadaşlarını aradı ve gece çok geç saatte yattı. Sabah kalkıp erkenden kardeşini okula bırakacak sonra okula gidecekti ancak gece geç yattığı için gecikmişti. Arabasına atlayıp olabildiğince hızlı okula yetişmeye çalıştı. 180km/h hız ile kaza yaptılar. Kardeşinde bir kaç kırık vardı. Angel , yani onun ve benim en iyi arkadaşımız ağlayarak beni aradı. "Pol... Ahoud... Pol o kaza geçirdi... Pol ne yapıcaz ölüyor..." Dediklerini zar zor anlıyordum. Anında gözlerim doldu ağlamaya başladım ;"hayır , iyileşecek. Güven bana , herşey yoluna girecek" dedim. Ancak beyin ölümü çoktan gerçekleşmişti hastahanede komadaydı. O gece saat 4.30ta vefat etti. Günlerce ağladım ...
Zaman... Herşeyi unutturuyor insana. Ondan bana tek kalan bir iskambil kağıdı. O ölmeden önceki gün pc başında kağıtların arasından çıkarmıştım. Üstüne , nedenini bilmeden bir yazı yazdım , anlamsız birşey ; NFMA
Ölümünün ardından kendime geldiğimde kartı gördüm... Sebepsiz yere cüzdanımda duruyordu , para çıkarırken onu da çıkardım. Tekrar baktım karta , neden NFMA.
O an her harfin hangi kelimeyi ima ettiğini anladım ve uzun bir ağlama sürecine girdim son kez...
Never Forget Me Ahoud...
