Tıpta teşhisi henüz koyulmamış ancak, bence, insan ruhuna kazınabilecek en büyük hastalıklardan bir tanesi.Beni de derdinden muzdarip eden bu hastalığın,nasıl veya kimden bulaştığı bilinmemekle birlikte,tedavisi de mümkün değildir.Tek belirtisi:çeşitli konularda (bunlar;film,dizi,müzik,kitap vb. başta olmak üzere bilimum kültürel ve sosyal paylaşımlar) önüne geçilemez bir şekilde sahip olma ve biriktirme arzusudur.Tipik ve kronik olmak üzere ikiye ayrılır.Tipik olanı;herkesin içinde ucundan kıyısandan barındırdığı sahip olma isteğidir.Esas tehlikeli ve ender görüleni ise kronik olanıdır.Kronik Koleksiyon Fetişizm'ine yakalanan insanlar, önüne geçilemez bir şekilde ilgi duydukları şeylerin varsa serisine ve tamamına,sonucu ne olursa olsun ulaşıp sahip olmaya çalışırlar.Genelde ''çalma'' gibi kötü yönlere sürükleyen id'lere sahip olmasa da etkisi yıkıcı ve sürükleyicidir.Ulaşmak istedikleri şeye ulaşamadıkları takdirde,aşırı derecede hırçınlaşma ve saldırganlık gibi etkileri vardır.Bu etkilerin giderilemesinde kullanılabilecek tek ilaç;ya ulaşmak istedikleri şeyi onlara sunmak ya da serinin farklı bir parçasına dönüp ilgilenmelerini sağlamaktır.
Günümüz teknolojisi ile insanlar istedikleri çoğu şeye ulaşabilmekte.Bunun sonucunda ise bir algısızlaşma,bir (kabaca tabiri ile) arsızlaşma ile ''şey''lerin sonucunu düşünmeden sürekli isteme eğiliminde bulunmaktadır.Bu da malesef birilerinin işine geldiği gibi tüketici ve bencil bir toplum olma yolunda emin adımlarla ilerlememize sebebiyet vermektedir.Benim de kronik olarak yaşadığım bu hastalık;kendimi kaybettiğim zamanlarda çılgınlık derecesine ulaşabilmekte.Belki sizlere garip gelir ya da gelmez ama dünya üzerindeki çekilmiş bütün filmleri izleme,bütün kitapları okuma,bütün dizilere (anime veya reel) ulaşma ve bütün şarkılara tarzına bakmaksızın ulaşmak hayatımın en büyük amaçlarından.Ve malesef hiç bir tedaviye yanıt vermek istemiyorum..
P.S=) Esprili bir dille biraz da egoistçe olan hastalığımı sizlere anlatmak istedim.Eminim ki benimle aynı duyguları taşıyan bir çok arkadaşımız vardır.Onlar hiç korkmasınlar dünya bu hızla döndükçe isteyipte ulaşamadığımız pek bir şey kalmaz..
Günümüz teknolojisi ile insanlar istedikleri çoğu şeye ulaşabilmekte.Bunun sonucunda ise bir algısızlaşma,bir (kabaca tabiri ile) arsızlaşma ile ''şey''lerin sonucunu düşünmeden sürekli isteme eğiliminde bulunmaktadır.Bu da malesef birilerinin işine geldiği gibi tüketici ve bencil bir toplum olma yolunda emin adımlarla ilerlememize sebebiyet vermektedir.Benim de kronik olarak yaşadığım bu hastalık;kendimi kaybettiğim zamanlarda çılgınlık derecesine ulaşabilmekte.Belki sizlere garip gelir ya da gelmez ama dünya üzerindeki çekilmiş bütün filmleri izleme,bütün kitapları okuma,bütün dizilere (anime veya reel) ulaşma ve bütün şarkılara tarzına bakmaksızın ulaşmak hayatımın en büyük amaçlarından.Ve malesef hiç bir tedaviye yanıt vermek istemiyorum..
P.S=) Esprili bir dille biraz da egoistçe olan hastalığımı sizlere anlatmak istedim.Eminim ki benimle aynı duyguları taşıyan bir çok arkadaşımız vardır.Onlar hiç korkmasınlar dünya bu hızla döndükçe isteyipte ulaşamadığımız pek bir şey kalmaz..